Bijna geen struik is zo veelzijdig als het Krentenboompje. Hier zijn tips over het planten, verzorgen en snoeien van de kenmerkende kleine houtachtige plant.
Oorsprong Krentenboompje
Het Krentenboompje is ongetwijfeld een van de belangrijkste tuinstruiken. Het is een zeer weinig veeleisende struik uit de rozenfamilie (Rosaceae). De ongeveer 25 soorten zijn voornamelijk inheems in Noord-Amerika, in Europa komt alleen de ongeveer twee meter hoge gewone Krentenboompje (Amelanchier ovalis) voor. Hij groeit in het wild op vrij droge, meestal kalkrijke bodems op rotsachtige hellingen tot 2.000 meter hoogte. De belangrijkste tuinplant in het assortiment is het Krentenboompje (Amelanchier lamarckii). Deze wordt tot zes meter hoog, groeit meestal meerstammig en vormt een prachtige, paraplu-achtige kroon.
Uiterlijk en groei Krentenboompje
De bladeren van het Krentenboompje zijn afwisselend, elliptisch en drie tot zeven centimeter lang. Ze vertonen een koperrode kleur bij sommige soorten in ontluiking – vandaar de naam koperen Krentenboompje – en worden in de herfst fel oranjerood voordat ze volledig afvallen. De scheuten zijn opvallend dun en hebben een olijfgrijze schors. Alle soorten groeien aanvankelijk los rechtop, worden met de leeftijd steeds breder en vormen een kroon met overhangende takken. Alle Krentenboompjes worden in het voorjaar gekenmerkt door hun talrijke witte, stervormige bloemen. Ze verschijnen in april in druifachtige bloeiwijzen aan de uiteinden van de korte zijscheuten.
Bij de Noord-Amerikaanse soorten, die de voorkeur hebben vanwege hun grotere sierwaarde, gaat bladontluiken hand in hand met bloei: het Krentenboompje vertoont koperrood blad, de iets later bloeiende Krentenboompje (Amelanchier laevis) produceert bronskleurige bladeren. Dit contrast laat de bloemen echt stralen. Tuinderliefhebbers ontdekten dat het effect verder kon worden vergroot en kozen in de jaren 1970 voor een hybride met bijzonder grote individuele bloemen, die ze onder de naam 'Ballerina' op de markt brachten.
Eind juni rijpen de vruchten van de bloeiende struik. Veel mensen zijn zich er niet eens van bewust dat de vruchten van het Krentenboompje eetbaar zijn. In het verleden werden Krentenboompjes zelfs gekweekt als pure fruitbomen. De vruchten doen qua uiterlijk en smaak denken aan bosbessen. Ze zijn rijk aan vitamines, mineralen en looizuur. De bessenachtige appelvruchten zijn ongeveer erwtengroot en veranderen van kersenrood naar blauwzwart als ze rijp zijn. Vroeger dienden ze als vervanging voor krenten, daarom wordt het Krentenboompje in Duitsland ook wel de bessenboom genoemd.
Je kunt vruchten die klaar zijn voor de oogst herkennen aan hun donkere kleur en aan het feit dat ze een beetje zacht worden. Je kunt ze rechtstreeks van de struik plukken en opeten of verwerken tot jam, sap of likeur. De vruchten van de het Krentenboompje kunnen zelfs worden gedroogd, wat de struik de bijnaam "rozijnenboom" heeft gegeven. Wel dient u sneller te zijn bij het oogsten dan de vogels, waar de zoete vruchten ook erg populair zijn.
Standplaats en bodem Krentenboompje
Het Krentenboompje, wat afkomstig is uit Noord-Amerika, is volledig winterhard en kan zelfs strenge vorst zonder problemen weerstaan. De aanbevolen standplaats is een zonnige tot half schaduwrijke plek met licht zanderige, doorlatende, licht zure grond, waarbij het Krentenboompje over het algemeen zeer tolerant is voor hun locatie en grond.
Krentenboompje planten
De beste planttijd voor het Krentenboompje is in het voor- en najaar. Als je een zeer voedselarme grond in de tuin hebt, moet je wat compost of volledige meststof in de grond werken voordat je gaat planten. Voor zware bodems zorgt wat zand voor een betere drainage.
Snoeien van het Krentenboompje
Knip oudere planten niet radicaal terug - ze ontspruiten slechts heel aarzelend uit het oude hout en de kroon ziet er jarenlang misvormd uit. Door hun natuurlijke habitus zorgen Krentenboompjes voor een parapluvorm die zich vanzelf ontwikkelt met toenemende leeftijd. Normaal gesproken heeft de meerstammige struik geen taps toelopende of dunner wordende snede nodig. Het Krentenboompje vormt van nature pittoreske kronen en snoeien bevordert de bloemzetting niet. Als de boom je nog steeds te dicht lijkt, kun je individuele scheuten in de late winter uitdunnen met een snoeischaar. Snijd de scheuten dicht bij de grond af. Ook dood hout wordt op deze manier verwijderd.